Once burned by a cold fire Now a mere lightening scares me Poor me Such a helpless me! I have, nonetheless, wrote many poems Expressed oneself abundantly But, I myself am a poem Neither could I write about me Nor anyone wrote anything on me Alas, I have become just the paper and pen Poor…
Author: बसन्त महर्जन
प्वाथय् बुद्ध दुम्ह मां
प्वाथय् बोधिसत्व घाना / छम्ह मां / प्रसव वेदनाय् दु
न्हूदँया कविता
वंगु दँया भिन्तुना कापः / दँल्याः जक हिलाः / हाकनं प्यनातः थेंं / ल्यनाच्वना जिके ।
बाढी आउँदा
तराईमा आएकाे बाढीले / हिमाल बगायाे / पहाड हल्लायाे
आउ, राष्ट्रपतिको सपना देखौं
अति भो गधा सुताइ / मान्छे हुनुको अर्थ नै रहेन / गधा गधा नै हो / किन कि गधाले सपना देख्दैन
र त गधा गधा नै रह्यो ।
वा, राष्ट्रपतिया म्हगस म्हंके
यक्व द्यने धुन गधा थें / मनू जुयाया अर्थ हे मन्त / गधा गधा हे खः / छाय्धाःसा गधाया म्हगस म्हनी मखु
निर्विचारको संसारमा बुद्धसँग
अनेकौं आकृति बनाउँदै विचार बाढी भई बग्छ / विचारको बाढीमा बग्दै मान्छेहरु बाँच्छन् ।
अँध्यारो प्रतिविम्ब
चिसो आगोले पोलेको म / बिजुली चम्कँदा पनि तर्सन्छु / विचरा म, /कति निरीह !
हत्याहिंसाका उत्सवहरूमा
उत्सव मनाउनेहरू मनाइरहे छन् / उनका खुसीहरू चर्का छन् / प्रचारप्रसार पनि उनैको छ
धरहराबाट टहराहरू हेर्दा
भुइँचालोले / गर्लम्मै ढालेको थियो,
हजारौं घर / र / सयौं मठ–मन्दिर / अनि एउटा धरहरा पनि ।
जिउन चाहने
जिउन चाहने मलाई / स्वीकार्य छैन बधशाला
कोरोना
कोरोनाको अन्त्य कहिल्यै हुन्न रे / यति झूठ कोही किन बोल्छ ?
सपना र मृत्यु
मेरो मृत्युको घोषणा गर्न / पर्खिरहेकालाई के थाहा / म कहिले मर्छु । /
मलाई थाहा छ /म कहिले मर्छु ।
यात्री
बाहन जतिसुकै कुदोस् / वा / जतासुकै जाओस् / मात्र बाहन हो ।
हल्ला
तिमी बोल्यौ / म बोलें / न मैले सुनें / न मलाई सुन्यौ